IşIk ve sEvgİylE

Aylardır aynı giden düzeni bu gün muhteşem bi olayla bozdum. İş- ev , ev - iş arası sıkıcı ve monoton düzeni Muhteşem İLHAN İREM konseriyle bozmuş oldum ki gerçekten de muhteşemdi.

Hemen hemen her şarkısına eşlik ettiğim (italyanca söylediği hariç) , alkışlamaktan ellerimin acıdığı (feda olsun ona), bağırmaktan sesimin kısıldığı (oda feda olsun) muhteşimin muh unda, fev-kaladenin fev kinde, olağanüstünün üstünde bi konserdi.

Oturduğum yer itibariyle yaptığı her hareketi gördüğüm ve gözlerimi bi dakika bile ayırmadığım harika saatlerdi. Bence bunca yıl bizi kendinden mahrum etmeye hakkı yoktu ama dönüşü muhteşemdi. Yine tarihi bi olaya tanıklık ettim, ilerde çocuklarıma, hatta torunlarıma anlatacağım bi konserdi. Sahne performasıda bi o kadar güzel ve tavırları çok samimiydi. Konserin her anı güzeldi ama en güzeli sanırım herkesin hep bir ağızdan ayakta söylediği "haydi sil gözlerini" şarkısıydı. Kendi adıma "bezgin" ve "dua" parçalarını okumasını çok isterdim ama söylemedi, canı sağolsun ne yapalım dinlediklerim yeter de artar bile.

Bis kısmında söylediği parçalara eşlik eden semazenler ve ayakta izleyen seyircilerin görüntüsü de görülmeye değerdi.

Uzun süredir kendimi hiç bu kadar iyi hissetmemiştim, güzel bi değişiklik oldu benim içim. Bi süre götürür sanırım beni bu güzellik.

Gelemeyenler, sizde kendi derdinize yanın ve pişman olun, ne yapalım artık :)