ASHKAR ŞİMDİ ASKER

Nihayet, beni anlatılmaz heyecanlara gark eden beklenen sonucu perşembe günü öğrendim.
58. piyade er eğitim alay komutanlığı BURDUR.
Arkadaşların dediklerine göre şanslıymışım iyi bir yere düşmüşüm ama gidince göreceğiz bakalım iyi mi kötü mü. Ama doğuya giden arkadaşlarımı duydukça kendimi şanşlı hissediyorum :)

7 ay önce öylesine başladığım bu olaya 6 aylık bir ara vermek zorundayım. Umarım gelince sizleri tekrar burada bulurum (adres değişikliği yapanlar bildirirse sevinirim). Buraya uğrayıp bakıp gidenlere, okuyup birşeyler yazanlara ve özellikle cam kenarında bulunan güzide insanlara katılımlarıdan dolayı teşekkür ediyorum.

CAm kenarı bügün itibariyle perdesini çekip gidiyor, kendinize dikkat edin ki dönüşte kaldığımız yerden devam edebilelim.

Son değişiklik

Beğenmeyen söylesin :)

hayırlısı bakalım

Mantığın bittiği yerde askerlik başlar derlerdi de inanmazdım, doğruymuş meğer. Sözde kimin kısa dönem kimin uzun dönem yapacağını belirlemek için sınav yapılıyor, ama ne sınav. Sınavın uyduruktan yapıldığı o kadar belli ki. Herkes ikişerli oturuyor ve herkese aynı sınav kitapçığı veriliyor. Bir ara arkadaki çocukla sorunun nasıl çözüleceğini bile tartıştık. "Sen şu soruyu ne yaptın" gibi muhabbetler bile geçti aramızda. Kısacası yapılan sınavın niye yapıldığı meçhul. Sabah 10:30 gibi başlayan işlemler 13:30 gibi bitti ki buda ayrı bi dert.
Orada askerlik yapan askerlerin bizlere ilkokul çocuğu gibi davranması da cabası. Eşek kadar adamlara, ki hepsi 4 yıllık fakülte mezunu, aynı şeyi tekrar tekrar söylemesi garibime gitti (Salağız ya anlamıyoruz sanki).
Görevli askerin dediğine göre bugün itibariyle 3 günlük askerim. Hatta izin kağıtlarımızı bile doldurduk. 12 aralığa kadar izinliyiz. Sonuçlar 10 aralıkta belli oluyor. Kısa uzun fark etmez ama inşallah Marmara bölgesinde bir yere çıkarım. Bekleyip göreceğiz tabi, hayırlısı bakalım.

Geldim

Güzel bir haftaydı benim için, 2 yıldır görmediğim arkadaşımı görmeye Bolu ya gittim. 2 yılın hasretini gidermek kolay değildi tabii 4 günde ama, buna da şükür. Uzun uzun konuştuk, anıları tazeledik, dertleştik.

Bolu ya kadar gelmişken İzmit'e de uğrayayım dedim. Çok özlemiştim arkadaşları. Akşam üzeri inip doğruca oradaolmayan nın çalıştığı kırtasiyeye gittim. Ogün onlarda kaldım ve ertesi gün diğer çocuklarla buluştuk, biraz onlarla takılıp akşama Gebze ye Kan Kardeşimi görmeye gittim (ne çok özlemişim herkesi). Ertesi sabah tekrar İzmite gidip, okuldan diplomamı aldım, artık okulla hiç bir ilgim alakan ve beni oraya götürecek bir bağlantım kalmadı. Daha sonra orada olmayan ve goku yla buluştuk, biraz bizden biraz sizden(blogger) bahsettik, kulaklarınız çınlamıştır :)

Yoğun bir hafta olmasına karşın tatlı bir yorgunlukla döndüm Ankara'ya.

Bugün de askerlik için sınava gittim Etimesgut'a ama sınava giremeden geri geldim. O kadar uzun bir kuyruk vardiki görmeniz gerek. Kendi kendime "memlekette ne çok üniversite mezunu varmış "dedim. Biraz geç gittiğim için(8:45) 1500 sıra arasından1155 sıra nolu fişi alabildim. Saat 15 'e kadar sınava alınanların sayısı 600 civarındaydı. Daha sonra konutanın biri geldi ve " işiniz uzun sürebilir, geceye kalmayın, Ankara da oturanlar gitsin, yarın gelsinler" dedi. Eee ne yapalım bizde çıktık geldik eve, 6 saat boşu boşuna beklediğim yanıma kar kaldı.

Artık yarın birşeyler yapmaya çalışacağız. İnşallah yarın sınava girerimde bu işkence biter.